The Catlins

Dag luitjes,

Om de mensen maar even te laten weten dat ik ook wel degelijk presteer hier in Nieuw-Zeeland heb ik voor mijn onderzoeksplan een 7,7 gekregen, waar ik natuurlijk erg tevreden mee ben! Genoeg over mijn stage maar weer, moet niet te veel aan werken denken hè ;)

Vorige week zaterdag zijn we weer een keertje naar Queenstown geweest, dit keer om de moeder van Cindy op te halen die na haar rondreis van 3 weken nog even een weekje langs kwam bij ons. Een rustige dag waar we niet veel bijzonders hebben gedaan. Op zondag hebben we Alexandra laten zien en heb ik een nieuwe mountainbikeroute uitgeprobeerd. Dit ging echter niet zo goed en heb dan ook meer gelopen dan gefietst...

Afgelopen vrijdag zijn Cindy en ik (nadat Cindy haar moeder weer op het vliegtuig terug naar Nederland had gezet en ik klaar was met werken) richting de Catlins gereden. Dit is het zuidwesten van het zuidereiland, waar we nog niet bekend waren. De weersvoorspellingen voor het zuiden van het zuidereiland waren niet zo goed, maar het beste voor de Catlins. Dit was dan ook te merken, vanaf een uur of 5 - 6 begon het met regenen... Het leek ons dus beter om een huisje op te zoeken i.p.v. onze tent in de regen op te moeten zetten. Een keer in een comfortabel huisje is ook geen schande. Zaterdag zijn we opgestaan, wederom met regen, en zijn we een stukje gaan rijden, dan zit je in ieder geval nog een beetje droog. We besloten om naar Porpoise bay te gaan, want als je gelukt heb kun je hier de zeldzame Hectordolfijnen zien. Hier eenmaal aangekomen hield het even op met regenen en zijn we de baai ingelopen. Nog voordat we goed en wel al op het strand waren hadden we de eerste dolfijnen al gespot! Wat bleek, dit was de tweede dag dat ze terug waren na een kleine week weg te zijn geweest, wat een geluk hebben wij toch! Zoals je misschien al op facebook had gezien, had mijn camera mij niet in de steek gelaten en is het mij gelukt een paar hele mooie foto's te maken van de dolfijnen in de golven. Naast Porpoise bay was Curio bay, waar de zeldzame geeloogpinguïn 's avonds aan land komt, een reden dus om hier later naar terug te gaan. Na Porpoise bay zijn we een stukje het land in gereden en hier een mooie wandeling van 2,5 uur gemaakt langs watervallen en door het mooie regenwoud, dit was dan ook heel mooi omdat het nog steeds goed regende!! Eenmaal terug in de auto op naar het volgende hoogtepunt van die dag, tijd om de Nieuw-Zeelandse zeeleeuw te spotten. En ook dit ging heel goed, ze lagen heerlijk op het strand te luieren en namen de juiste positie in om goed op te foto te komen. Wat een geluk op één dag! Om even op te warmen besloten we om een stuk terug te rijden om een lekker warm drankje te drinken. Op de weg hiernaartoe zagen we een lifter staan in de regen. Tijd dus om de eerste lifter mee te nemen! De jongen (Adam uit Sheffield Engeland) was net zoals wij op weg naar Curio bay. Hier hebben we hem even laten zien waar we de dolfijnen hadden gezien onder het genot van een lekker warm drankje. Toen besloten we om daar maar een hostel te nemen (aangezien het huisje de dag daarvoor ook al zo goed was bevallen). Even wat gegeten in de hostel en terug naar buiten om de pinguïns te spotten. En je raad het natuurlijk nooit, ook deze stonden al op ons te wachten!! Super gaaf om zo'n beetje alle zeldzame diersoorten die in dat gebied voor komen dan ook zo goed te zien! Daarna zijn we terug gegaan naar ons hostel (die we met nog twee duitsers deelden). Gezellig een filmpje gekeken en naar bed, want voor de volgende ochtend hadden we grootse plannen...

Zondagmorgen was het dan zover, we gingen naar Porpoise bay (wat nog geen 100 meter van onze hostel af lag). De dag ervoor hadden we namelijk iemand zien zwemmen met de dolfijnen en dachten: Dat gaan wij ook doen! Buiten een graad of 17 en de zee een graad of 14 naar schatting, mocht de pret niet deren. Al snel hadden we de dolfijnen gezien, maar omdat het vloed was waren ze iets verder weg dan de vorige keer... Ik hoopte dat als ik het water in zou gaan hun nieuwsgierig kon maken waardoor ze richting ons zouden komen zwemmen. Als eerste dus het water in, wat alles mee viel omdat de temperatuursverschillen niet zo heel groot waren. De golven waren soms wel twee meter hoog, waardoor ik niet al te ver durfde te gaan (mede door de sterke stroming die je de zee in trok, heel raar, was de eerste keer dat ik dit mee maakte). Al snel volgde Adam mij en even later Cindy en de twee duitsers ook. Die konden ons natuurlijk niet zien zwemmens met dolfijnen terwijl zij op de kant zouden blijven staan. Toen we allemaal een beetje gewend waren aan het water kwamen de dolfijnen ineens dichterbij. Totdat ze zelfs in de golf recht voor onze neus zaten op slechts 5 meter afstand!! Zelfs zonder mijn bril op kon ik ze heel goed zien, wat een geweldige ervaring, de eerste keer zwemmen met wilde dolfijnen!!! Mooier kon de dag natuurlijk niet beginnen en nog vol enthousiasme stapte we in de auto om een paar mooie watervallen te bezichtigen die op een paar minuten afstand van de parkeerplaatsen lagen. Om toch nog een beetje actief te doen hebben we nog een mooie wandeling door het regenwoud en langs het strand gemaakt. Al met al super lekker en heerlijk rustig om bij te komen van die geweldige dag. Na de wandeling stond alleen nog Nugget point op ons te wachten. Een vuurtoren op een uitloper van het vaste land kijkend op de Stille oceaan en een aantal rotsen (nuggets) hierin. Nog even snel wat eten en terug naar huis om bij te komen van een onvergetelijk gaaf weekend!

Ik heb mezelf al een beetje betrapt dat ik bijna iedere keer een verhaaltje type over een onvergetelijk/prachtig of wat dan ook voor een weekend. Maar ik kan jullie vertellen, dit is er echt eentje die me lang zal bij blijven.

Liefs, Wouter

P.S. Volgend weekend hopen we richting Mount Cook te kunnen voor een paar mooie wandeling voordat de winter dadelijk echt in gaat treden nadat ik terug ben van mijn vakantie van 3 weken die maandag 20 april al gaat beginnen samen met ons pa en ons ma!! Heb er al super veel zin in!!